back to top
| branches > olie, margarine & sauzen > oliën & vetten > zaadolie |
download articleZaadolie-extractie
Er is een variëteit aan productiemethoden die geassocieerd worden met de wijde waaier aan bronnen van olie. Hoewel, een aantal sleutelstappen worden altijd ondernomen. Grof, niet bruikbaar materiaal (zoals hout, stenen, metaal) worden er eerst uitgehaald met behulp van zeven, cyclonen, magneten, etc. De fijnere ongeregeldheden (bijv. plantenoverblijfsel, stof, zand) worden daarna verwijderd met behulp van vibrerende zeven, windzevers, etc. Het kaf en de schillen van sommige zaden (bijv. soja, zonnebloem) worden verwijderd. Daarna worden de zaden gebarsten, gevolgd door een luchtclassificatie om het meel van het ruwe materiaal te scheiden. De meel wordt geconditioneerd of gedroogd tot een vereist vochtniveau (meestal 9-10%) en in schilfers gerold die olie loslaten en die de volgende extractie verbetert.De extractie kan worden verkregen door persen (voor zaden en noten) of koken (voor fruit), door solventextractie of een combinatie van die twee. De olie wordt afgeroomd na het koken en gefilterd na het persen.
Solventextractie bestaat meestal uit een opeenvolging van deze vier handelingen:
- fysieke verwijdering van olie van het ruwe materiaal (zaad, kaf, etc.) in de extractor.
- toasten om het oplosmiddel te verwijderen van de ontoliede meel, vaak gecombineerd met drogen en koelen van de meel
- Destillatie om het oplosmiddel van de geëxtraheerde olie te verwijderen.
- Herstel van het solvent voor hergebruik in de reactor.
Normaal gezien wordt hexaan gebruikt voor dit doel. De herstelde solvent/oliemix wordt ‘miscella’ genoemd en de geëxtraheerde schilfers ‘koek’.
In de productie van olijfolie zijn er tegenwoordig drie systemen in gebruik voor de extractie van olie: traditioneel door middel van persen, drie-fase of twee-fase decanteercentrifuges. In Spanje zijn de meeste fabrieken van het twee-fase type terwijl in de meeste andere Mediterrane landen de grotere fabrieken werken met de drie-fase techniek en kleinere fabrieken met traditionele persen.
Terwijl de twee-fase types een pasta-achtig afval geven, produceren de drie-fase systemen een vloeibare fase (olijfmeel afvalwater, ‘alpechin’) en een geperste koek (pulp, kaf, ‘orujo’). Dit laatste kan verder verwerkt worden (‘kaf’ of ‘pulp’ olie). Het vaste materiaal dat overblijft wordt gedroogd (tot 3-6% van de vochtigheid) en gebruikt als brandstof.
bedrijven
